Czy jestem niesprawiedliwie traktowany w pracy?
Chociaż każdy przypadek jest inny, powszechne kwestie związane z poczuciem niesprawiedliwego traktowania mogą obejmować na przykład nierówne wynagrodzenie, gdy kobieta otrzymuje niższe wynagrodzenie niż mężczyzna za wykonywanie tej samej pracy, a także mobbing w pracy, gdy życie zawodowe pracownika staje się nie do zniesienia i wywierana jest na niego presja, aby zrezygnował z pracy oraz dyskryminację ze względu na płeć, rasę, niepełnosprawność lub orientację seksualną. Dyskryminacja kobiet, które stoją w obliczu zwolnienia przed, w trakcie lub po urlopie macierzyńskim i które czują, że wynik procesu zwolnienia jest z góry ustalony i nie jest prawdziwy, wydaje się być prawdziwym problemem, który nie zniknie.
Niesprawiedliwe traktowanie
Niesprawiedliwe traktowanie zdarza się jednak nie tylko kobietom. Mężczyźni mogą być poddawani nadmiernym wymaganiom w pracy, przez co są nastawieni na porażkę. Alternatywnie, mogą być wykluczani w pracy lub wykluczani z obiegu i nie zapraszani na ważne i istotne spotkania. Mogą uważać się za konstruktywnie zwolnionych.
Nawet pracownicy, którzy uważają, że postępują słusznie, zgłaszając nieprawidłowości w firmie, mogą napotkać problemy. Podczas gdy wiele firm otwarcie zachęca do otwartej i wolnej od obwiniania kultury, whistleblowing nie zawsze jest odpowiednio traktowany przez pracodawców i może skutkować traktowaniem osoby, która zgłosiła niewłaściwe postępowanie, jako strony winnej.
Co zrobić, jeśli uważasz, że jesteś niesprawiedliwie traktowany w pracy?
Chociaż każdy przypadek jest inny, istnieje kilka ważnych punktów, które należy wziąć pod uwagę przed podjęciem działań, jeśli uważasz, że jesteś niesprawiedliwie traktowany w pracy:
(1) Poznaj swoje prawa: oprócz sprawdzenia umowy o pracę, zapoznaj się z polityką firmy dotyczącą spraw dyscyplinarnych i skarg, zastraszania i nękania, równych szans i zgłaszania nieprawidłowości. Powinno to pozwolić ci łatwiej zidentyfikować, czy jesteś traktowany niesprawiedliwie.
(2) Prowadzenie dokumentacji: dyskretne rejestrowanie zdarzeń, wiadomości e-mail, dat, godzin i rozmów związanych z leczeniem ułatwi Tobie lub komuś w Twoim imieniu argumentowanie swoich racji.
(3) Zasięgnij porady: większość dobrych prawników będzie w stanie bezpłatnie poinformować Cię przez telefon o Twoich prawach w szerokim znaczeniu i o tym, czy masz sprawę.
(4) Rozważ złożenie wniosku o dostęp do danych: zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych możesz za niewielką opłatą zażądać kopii wszelkich danych osobowych, które pracodawca przechowuje na Twój temat. Może to obejmować e-maile między innymi pracownikami na Twój temat, dokumentację kadrową, stenogramy rozmów telefonicznych i protokoły ze spotkań, na których byłeś omawiany. Wniosek powinien dotyczyć konkretnego okresu czasu.
(5) Działaj szybko, ale nie w pośpiechu: w większości przypadków istnieje trzymiesięczny termin na wniesienie pozwu do Sądu Pracy. Ten ważny termin nie jest powszechnie znany. Pracownicy nie powinni czekać na wyczerpanie wewnętrznych procedur przed podjęciem działań.
(6) Nie rezygnuj pod wpływem impulsu: choć pokusa odejścia i wniesienia sprawy może być duża, jest to zły pomysł, chyba że wyraźnie stwierdzisz w liście rezygnacyjnym, że uważasz, że zostałeś konstruktywnie zwolniony i że pracodawca naruszył Twoją umowę o pracę. Należy to wyraźnie zaznaczyć w piśmie.