Najem komercyjny i ustawa o koronawirusie COVID-19 2020
Ograniczenia nałożone przez rząd Wielkiej Brytanii w celu zwalczania rozprzestrzeniania się koronawirusa bez wątpienia miały poważny wpływ na przedsiębiorstwa w ciągu ostatnich kilku miesięcy. Aby chronić przedsiębiorstwa i gospodarkę, rząd wprowadził przepisy na mocy sekcji 82 ustawy o koronawirusie z 2020 r., uniemożliwiające wynajmującym egzekwowanie prawa do przepadku i ponownego wejścia w drodze postępowania sądowego przeciwko odpowiednim najemcom biznesowym za niepłacenie czynszu w odpowiednim okresie.
Moratorium na przepadek mienia będzie oznaczać, że wynajmujący nie będą mogli zakończyć umowy najmu w przypadku, gdy najemcy nie płacą czynszu w okresie od 26 marca do 30 września 2020 r. lub w późniejszym terminie, który rząd uzna za stosowny w celu zapewnienia odpowiedniej ochrony przedsiębiorstw. Rząd przedłużył już początkowy okres z 30 czerwca 2020 r. do 30 września 2020 r. i może nadal go przedłużać, jeśli uzna to za stosowne.
Kluczowe cechy przepisów są następujące
Przewiduje ona moratorium na przepadek umów najmu komercyjnego z powodu niepłacenia czynszu. "Czynsz" jest zdefiniowany jako obejmujący każdą kwotę płatną na podstawie umowy najmu i, w dosłownym znaczeniu, dotyczy to wszystkich płatności wymaganych przez najemcę, w tym opłat eksploatacyjnych, opłat ubezpieczeniowych, mediów itp.
Moratorium będzie miało zastosowanie do wszystkich najemców biznesowych zgodnie z definicją zawartą w części 2 ustawy Landlord & Tenant Act 1954.
Moratorium obowiązuje od 26 marca i zostało przedłużone do 30 września 2020 r. lub późniejszej daty, która może zostać określona. Oznacza to, że w czasie obowiązywania moratorium wynajmujący nie będzie mógł eksmitować najemcy z powodu niepłacenia czynszu
Nie oznacza to, że czynsz jest nadal wymagalny i pozostawia najemcy możliwość dochodzenia roszczeń na podstawie umowy lub w inny sposób.
Niezapłacenie czynszu przez najemcę w okresie moratorium jest usuwane jako podstawa sprzeciwu wynajmującego wobec nowej umowy najmu zgodnie z ustawą o wynajmujących i najemcach z 1954 roku.
Po wygaśnięciu przepisów(obecnie zaplanowanym na 30 września 2020 r.) wynajmujący będzie mógł ubiegać się o przepadek zarówno płatności, które stały się wymagalne w okresie moratorium, jak i wszelkich płatności, które stały się wymagalne, ale niezapłacone po jego zakończeniu
Przepisy te nie mają zastosowania do najmu krótkoterminowego (tj. najmu na okres krótszy niż sześć miesięcy). Wynajmujący, których najemca ma umowę najmu na 6 miesięcy lub krócej, mogą zatem nadal utracić umowę najmu.
Oprócz moratorium na przepadek, ustawa uniemożliwia również wynajmującym (co najmniej do 30 września 2020 r.) korzystanie z komercyjnego odzyskiwania zaległości czynszowych (CRAR), chyba że są winni 189 lub więcej dni niezapłaconego czynszu.
Ustawa o koronawirusie 2020
Chociaż ustawa o koronawirusie z 2020 r. nie jest kompletną srebrną kulą dla najemców, którzy chcą zarządzać swoimi przepływami pieniężnymi, jest to krótkoterminowe narzędzie dla firm w celu zachowania przepływów pieniężnych. Najemcy powinni jednak mieć świadomość, że po wygaśnięciu okresu moratorium prawo do przepadku ponownie powstanie, chyba że okres ten zostanie przedłużony. W przypadku, gdy najemca wstrzymał się z zapłatą czynszu za marzec i/lub czerwiec 2020 r. bez zgody wynajmującego, dobrze byłoby rozpocząć dialog z wynajmującym przed wygaśnięciem okresu moratorium we wrześniu 2020 r.