Dealgan House to dom opieki w hrabstwie Louth, w którym wybuchła jedna z największych epidemii Covid-19 podczas pandemii. Łącznie 22 mieszkańców zmarło w wyniku poważnego wybuchu epidemii podczas pierwszej fali pandemii. Dealgan House ucierpiał tak bardzo, że Health Service Executive musiał wezwać personel z grupy szpitalnej Royal College of Surgeons in Ireland, aby zarządzał domem opieki przez kilka tygodni.

Urząd ds. Informacji i Jakości w Ochronie Zdrowia (Health Information and Quality Authority) poinformował, że istniały nieodpowiednie systemy komunikacji i słaby nadzór nad potrzebami szkoleniowymi personelu oraz praktykami kontroli zakażeń. Ponadto w raporcie stwierdzono, że procedury obowiązujące podczas wybuchu epidemii nie zapewniły, że członkowie rodziny Dealgan House byli na bieżąco informowani o stanie ich ukochanej osoby lub mieli możliwość przebywania z ukochaną osobą pod koniec jej życia.

Dom opieki Ballynoe, znajdujący się w Upper Glanmire, potwierdził śmierć 24 mieszkańców w swojej 51-łóżkowej placówce podczas pandemii Covid-19.

Pomimo planów HSE, aby odwiedzić Ballynoe podczas wybuchu epidemii pod koniec stycznia, a także ich obowiązku bycia "odpowiedzialnym za badanie ognisk Covid-19 oraz zapewnienie ogólnego przywództwa i nadzoru nad zarządzaniem epidemią", nigdy do tego nie doszło. HSE twierdziło, że ich reakcja na wybuch epidemii w Ballynoe nastąpiła w czasie, gdy zajmowali się wieloma innymi ogniskami. Konsultant ds. chorób zakaźnych stwierdził jednak, że wskaźnik zakażeń pracowników mówił sam za siebie i wymagał pilnych działań i ustalenia priorytetów.

Prywatna klinika Tara Winthrop w Dublinie potwierdziła 18 zgonów mieszkańców związanych z Covid-19. Oprócz potwierdzonych zgonów związanych z Covid, odnotowano kolejne 5 "podejrzanych zgonów Covid-19". Urząd ds. Informacji o Zdrowiu i Jakości (HIQA) przeprowadził inspekcję prywatnej kliniki Tara Winthrop sześć razy od 2014 roku.

19 sierpnia 2020 r. HIQA stwierdziła dwa przypadki niezgodności i pięć "umiarkowanych" niezgodności z przepisami. Co więcej, klinika miała trudności z dostępem do odpowiedniej ilości środków ochrony osobistej i musiała szukać "znacznego poziomu" pomocy ze strony HSE, aby sprostać zapotrzebowaniu. Klinika przyznała, że "czasami podczas epidemii dostawca nie miał systemu, ustaleń ani zasobów, aby utrzymać wymagany poziom kontaktu z krewnymi mieszkańców mieszkających w ośrodku - co zrozumiałe, doprowadziło to do niepokoju wśród rodzin i krewnych".